artrose- een veel voorkomende aandoening van de gewrichten, die ongeveer 80% van de Russische bevolking van 50-60 jaar treft. In veel gevallen worden de eerste symptomen van artrose al veel eerder opgemerkt: al bij 30-40-jarigen. Zoals u weet, wordt het gewricht gevormd door de gewrichtsoppervlakken van de botten bedekt met kraakbeenweefsel. Bij artrose wordt vooral het gewrichtskraakbeen aangetast. Met verschillende bewegingen werkt het kraakbeen als een schokdemper, waardoor de druk op de scharnierende oppervlakken van de botten wordt verminderd en ervoor wordt gezorgd dat ze gemakkelijk ten opzichte van elkaar kunnen schuiven. Kraakbeen bestaat uit bindweefselvezels die losjes in de matrix liggen. De matrix is een geleiachtige substantie gevormd door speciale verbindingen - glycosaminoglycanen. Door de matrix wordt het kraakbeen gevoed en worden de beschadigde vezels hersteld. Deze structuur zorgt ervoor dat het kraakbeen eruitziet als een spons - in een rustige staat absorbeert het vloeistof en wanneer het wordt geladen, knijpt het in de gewrichtsholte, waardoor als het ware "smering" van het gewricht wordt verkregen. Tijdens het leven reageert kraakbeen flexibel op de stereotiepe, duizenden keren repetitieve belasting die optreedt tijdens bepaalde soorten werk, rennen, springen, enz. Deze constante belasting leidt tot veroudering en vernietiging van sommige vezels, die in een gezond gewricht worden aangevuld door de synthese van dezelfde hoeveelheid nieuwe vezels. Artrose ontstaat wanneer de balans tussen de vorming van nieuw bouwmateriaal voor het herstel van kraakbeenweefsel en de vernietiging verstoord is. Kraakbeen wordt droger, brozer en als reactie op stress worden de vezels gemakkelijk gespleten. Naarmate artrose vordert, wordt de laag kraakbeen die de gewrichtsoppervlakken bedekt dunner en dunner tot volledige vernietiging. Samen met het kraakbeen verandert ook het onderliggende botweefsel. Benige uitgroeisels worden gevormd langs de randen van het gewricht, alsof ze het verlies van kraakbeen compenseren door de gewrichtsoppervlakken te vergroten. Dit is de oorzaak van gewrichtsmisvormingen bij artrose. Deze aandoening wordt gewoonlijk "zoutafzetting" genoemd, wat simpelweg de niet-medische naam is voor artrose.
Oorzaken van artrose van het heupgewricht
Het lijkt erop dat er geen enkele reden is die leidt tot de ontwikkeling van deze ziekte. Een aantal factoren is van belang, op de een of andere manier het kraakbeen verzwakken, waarvan de schadelijke effecten gedurende het hele leven worden opgesomd en uiteindelijk leiden tot het ontstaan van artrose. Het ontstaan van de ziekte in deze situatie kan worden gekarakteriseerd als een ongunstige samenloop van omstandigheden, en deze omstandigheden zijn per persoon verschillend. Niettemin kunnen verschillende factoren worden geïdentificeerd, waarvan de aanwezigheid het risico op het ontwikkelen van artrose verhoogt.
1. Blessures
De ontwikkeling van artrose kan worden bevorderd door ernstige verwondingen in één fase, vergezeld van een blauwe plek, breuk, ontwrichting, schade aan het ligamenteuze apparaat van het gewricht of herhaalde microtraumatisering van het gewricht. Microtraumatisering is de reden voor het ontstaan van artrose bij vertegenwoordigers van een aantal beroepen. Een voorbeeld is het ontstaan van artrose van het kniegewricht bij mijnwerkers, voetballers; artrose van de elleboog- en schoudergewrichten bij mensen die met een drilboor werken; artrose van kleine gewrichten van de handen bij secretaresses-typisten, wevers; artrose van de enkelgewrichten bij ballerina's; artrose van de gewrichten van de handen bij boksers, enz.
2. Gelijktijdige ziekten
Alle stofwisselingsstoornissen, endocriene stoornissen dragen bij aan de ontwikkeling van artrose. Artrose ontwikkelt zich vaak bij zwaarlijvige mensen, bij patiënten met diabetes mellitus, bij mensen met schildklieraandoeningen, bij vrouwen tijdens de menopauze. Verschillende aandoeningen van de bloedsomloop in de extremiteiten, zoals spataderen, atherosclerose, kunnen ook de ontwikkeling van artrose veroorzaken.
3. Genetische aanleg
Het is bewezen dat de aanleg voor de nodulaire vorm van artrose met schade aan veel gewrichten erfelijk is. Vrouwen van wie de moeder aan deze vorm van artrose leed, hebben een verhoogd risico om ziek te worden.
4. Aangeboren kenmerken
Momenteel wordt veel aandacht besteed aan het bindweefseldysplasiesyndroom. Dit is een aangeboren zwakte van het bindweefsel, gemanifesteerd door gezamenlijke hypermobiliteit, vroege ontwikkeling van osteochondrose, platte voeten. Als een bepaald motorisch regime niet wordt gevolgd, kan deze aandoening op jonge leeftijd leiden tot het ontstaan van artrose. Een andere vrij veel voorkomende aangeboren afwijking is een volledige of onvolledige dislocatie van het heupgewricht (daarom wordt direct na de geboorte preventief onderzoek gedaan bij pasgeborenen), die bij een verkeerde afstelling of verkeerde behandeling met de leeftijd leidt tot een ernstige vorm van dysplastische artrose van het heupgewricht.
5. Veroudering
Met de leeftijd wordt kraakbeen minder elastisch en verliest het zijn weerstand tegen stress. Dit betekent niet dat alle mensen op oudere leeftijd artrose krijgen. Maar in aanwezigheid van andere predisponerende factoren, neemt het risico om ziek te worden toe met de leeftijd.
Symptomen van artrose van het heupgewricht
Het eerste symptoom dat u dwingt om naar een dokter te gaan, is gewrichtspijn. De intensiteit van pijn kan verschillen - van uitgesproken, de mobiliteit van het gewricht beperkend, tot matig, alleen optredend bij bepaalde bewegingen. Ernstige pijn wordt meestal veroorzaakt door een reactieve ontsteking van het gewricht of een ontsteking van de weefsels rondom het gewricht. Ontsteking in het gewricht treedt op vanwege het feit dat stukjes vernietigd kraakbeen de gewrichtsholte binnendringen en het synoviale membraan van het gewricht irriteren. Pijn met ontsteking is vrij uitgesproken en wordt intenser bij elke beweging in het gewricht, en treedt ook op in rust in de tweede helft van de nacht. Bij ontsteking van de weefsels rondom het gewricht (pezen, bursae) wordt de pijn heviger tijdens het uitvoeren van bepaalde bewegingen, zijn er pijnlijke punten in het gewrichtsgebied, zijn "beginnende" pijnen kenmerkend (na een rustperiode is het moeilijk om te starten in beweging). Met de juiste behandeling kunnen ontstekingen in het gewricht of de omliggende weefsels worden gestopt, wat gepaard gaat met een afname van het pijnsyndroom, het verdwijnen van nachtelijke pijnen en een verbetering van de gewrichtsmobiliteit. Bij afwezigheid van ontsteking, in de beginfase van artrose, is het pijnsyndroom onbeduidend. Pijn treedt alleen op bij uitgesproken belasting van het gewricht, zoals langdurige fixatie van het gewricht in één positie, lang wandelen of rennen, zware tassen dragen. Deze pijnen verdwijnen na een korte rustperiode met ontspanning van de gewrichten. In gevorderde stadia van artrose is het pijnsyndroom bijna constant.
Diagnostiek
De arts kan artrose vermoeden op basis van klachten, medische geschiedenis, onderzoek van de patiënt. Er moeten röntgenfoto's van de gewrichten worden gemaakt om de diagnose te bevestigen. De afbeeldingen tonen veranderingen die kenmerkend zijn voor artrose: in de vroege stadia wordt de omtrek van de botten die het gewricht vormen benadrukt, vervolgens wordt de gewrichtsruimte smaller, botgroei wordt gevormd langs de randen van het gewricht. Afhankelijk van de ernst van veranderingen op röntgenfoto's, worden 4 stadia van artrose onderscheiden - van de eerste, met minimale veranderingen, tot de vierde, wanneer de structuur van het gewricht bijna volledig is verstoord.
Behandeling van misvormde artrose
conservatieve methoden
Het gebruik van chondroprotectors
Chondroprotectors zijn medicijnen die de structuur van het kraakbeen verbeteren. Het gebruik van deze medicijnen helpt waarschijnlijk om de progressie van artrose te vertragen, om het kraakbeenweefsel te versterken.
Chondroprotectors voor intra-articulaire injecties ("smeermiddelen").
Een gezond gewricht bevat een stof - hyaluronzuur, die het kraakbeen kracht en voeding geeft. De productie van deze stof neemt echter af met de leeftijd. Dit is een van de redenen voor de ontwikkeling van artrose, aangezien het kraakbeen niet genoeg voeding en bouwstof krijgt, wordt het zwak en onstabiel voor stress.
Het is mogelijk om het gebrek aan hyaluronzuur te compenseren door deze stof in de vorm van een preparaat in te brengen. Dergelijke medicijnen zijn chondroprotectors voor intra-articulaire injecties. De hoge concentratie hyaluronzuur zorgt voor voeding en versterking van het kraakbeen, en de gelstructuur van het medicijn werkt in het gewricht als een schokdemper en geeft "rust" aan het overbelaste verzwakte kraakbeen.
Intra-articulaire toediening van medicijnen
Het wordt voorgeschreven door een arts voor een snellere en effectievere verwijdering van ontstekingen in het gewricht. Veel patiënten ervaren een aanzienlijke verbetering na de eerste intra-articulaire injectie en hebben deze procedure verder nodig, zelfs met een beetje ongemak. Het moet worden herhaald dat deze procedure artrose niet geneest, maar het mogelijk maakt om de ontsteking te stoppen, en met frequent onredelijk voorschrift is het schadelijk voor het gewricht.
Gebruik van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen
Medicamenteuze behandeling voor artrose wordt voorgeschreven tijdens de periode van exacerbatie van de ziekte en is gericht op het verlichten van ontstekingen in het gewricht of de weefsels rondom het gewricht. Voor dit doel worden niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen voorgeschreven. Er moet worden herinnerd aan de mogelijkheid van een negatief effect van deze geneesmiddelen op het maagdarmkanaal, dus moeten ze na de maaltijd worden ingenomen. Het verloop van de behandeling is 10-15 dagen. Het is raadzaam om de inname van ontstekingsremmende geneesmiddelen via de mond te combineren met het lokale gebruik ervan in de vorm van zalven en gels. De zalf wordt 2-3 keer per dag op een schone huid over het gewricht aangebracht.
Fysiotherapie
Lichaamsbeweging speelt een belangrijke rol bij het in stand houden van de beweeglijkheid van de gewrichten en het versterken van de spieren rond de gewrichten. Spieren ondersteunen het gewricht en helpen de spanning op het gewricht te verlichten. Spierzwakte is een typisch teken van artrose, maar gebrek aan lichaamsbeweging kan de zwakte vergroten. Het versterken van de spieren rond de gewrichten zal de belasting van het gewricht verminderen en de ernst van de symptomen verminderen.
Gewrichtspijn neemt vaak direct na het sporten toe. Dit is normaal, op voorwaarde dat het ongemak niet langer dan 30 minuten na het sporten aanhoudt. Als het gevoel van ongemak toeneemt en langer dan 30 minuten aanhoudt, of als u acute gewrichtspijn heeft tijdens of na het sporten, dan betekent dit dat u uw gewrichten overbelast of de oefening verkeerd uitvoert en dat u het advies van een arts nodig heeft om te corrigeren fysiotherapie oefeningen.
Zwemmen of sporten in het water kan zeer nuttig zijn, omdat het vermogen van het water om het lichaam naar buiten te duwen de belasting van de gewrichten vermindert en zo de oefening comfortabeler kan maken.
Fysiotherapie helpt ook om de voeding van het kraakbeen te verbeteren. Getoond worden zachte belichtingsmethoden, zoals magnetotherapie, lasertherapie, elektroforese. Bij afwezigheid van contra-indicaties worden fysiotherapiecursussen 2 keer per jaar herhaald.
Spabehandeling - maakt complexe revalidatie mogelijk, inclusief de positieve effecten van therapeutische modder, baden, sauna's, fysiotherapie, massage, oefentherapie. Een belangrijke rol wordt gespeeld door een verandering van omgeving, het wegnemen van stressvolle invloeden, in de frisse lucht zijn. Er moet aan worden herinnerd dat een spabehandeling niet kan worden uitgevoerd op het moment dat de ziekte verergert.
Chirurgie
In de latere stadia van artrose, wanneer het effect van conservatieve behandeling onvoldoende is en de pijn aanhoudt, is een ernstige disfunctie van het heupgewricht geïndiceerd voor chirurgische behandeling. Heupartroplastiek (vervanging van een beschadigd gewricht door een kunstgewricht) is tegenwoordig de gouden standaard bij de behandeling van artrose van het heupgewricht.